در محضر خدا گناه نکنیم
حضور در فضای مجازی یک خلوتی برای آدم درست میکند که می ماند، یک مانیتور و شهرفرنگ اینترنت و یک کاربر
تنها و خفا و صفا و ... بکش ترمز دستی را؛ هیچ خلوتی خالی از خدا و نظارتش نیست...
حالا گیریم رفیق ناباب و ذغال خوب هم مهیا بود، پس حیای من و تو کجاست؟
قابلیت(Close) ضربدر ساخته شده برای همین مواقع ...
بعضی از سایت ها و لینک ها و گروه ها، دیدن و نگاه کردنشان هم گناه دارد، بالذت و بی لذت هم ندارد...
خوب بزن زیر میز بازی ...
بگو روشنفکری رو بی خیال و انگشتت را بگذار رو کلید چپ موس و برنامه را ببند ؛ بگذار خدا
بداند استفاده از این انگشت را خوب بلدی ...
پ ن:
عالم مجازی هم محضر خداست ...
یادت باشد خدا یک کابر همیشه آنلاین اینجاست...!
تک تک کلیک هایت را میبیند!!
حواست را جمع کن ، شرمنده اش نشوی...
پ ن:
*اَللّهُمَّ لا تَکِلْنی اِلی نَفْسی طَرْفَهَ عَینٍ اَبَداً؛ خدایا مرا به اندازه یک چشم به هم زدن، هرگز به خودم وانگذار...
